سپهره آسموني

👦👦👦👦👦👦👦   خدايه مهربانم.. عزیز دلم... یک قدم دیگه هم برداشتی...نیازت روز به روز کم تر می شود و استقلالت بیشتر.... دیگه شلوارت و جورابات   رو می پوشی... .. درسته که، وقتایی که خودت لباس می پوشی..دوست داري نپوشي و باز هم من در آغوش بگيرمت و كمكت كنم ...درسته  كه جورابات روکج و کوله ميپوشي ...   ولي من بايد روي دلم پا بزارمو تو رو مستقل كنم.. .   یعنی دیگه بايد روي دلم پا بزارم و بزارم خودت لباسه نارنجي آستين بلندت رو بپوشي يعني اينقدر خودت مستقل شدي كه بگي من لباسه عقربيمو ميخوام..     یعنی دیگه نمی تونم بگم دالی موشه کجایی؟ دستای سپهر گم ش...